რედაქტორისგან
არნო ხიდირბეგიშვილი: თურქულმა ფაქტორმა აშშ-ს აღიარებინა, რომ საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობა რუსეთისკენ მიისწრაფვის

     ქართველპოლიტოლოგდა პუბლიცისტი, საქინფორმის მთავარრედაქტორარნო ხიდირბეგიშვილი კომენტარს აკეთებს NEWS FRONT- თვის აშშ-საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტის (IRI) გამოკითხვაზე, რომლის თანახმადაც, საქართველოს მოსახლეობის 75% რუსეთთან შემდგომი დიალოგის მომხრეა.

   არნო ხიდირბეგიშვილი: “ეს რეალობასთან მიახლოებული ციფრებია, თუმცა, ჩვენი, არაერთხელ დეტალურად დასაბუთებული და გამოქვეყნებული გამოთვლებით, რუსეთ-საქართველოს საუკუნოვანი ურთიერთობების რენესანსი საქართველოს მოქალაქეების 85% -ს სურს. მაგრამ ეს არ არის არსებითი, მთავარია, რომ ამერიკული ინსტიტუტის სენსაციური შედეგები ფუნდამენტურად განსხვავდება IRI- სა და NDI- ის ყველა წინა გამოკითხვებისაგან, სადაც რფ-თან დიალოგს მხარს უჭერდა საქართველოს მოქალაქეების 11% -დან 28% -მდე, მეტი არა. ეს კი მეტყველებს იმაზე, რომ აშშ-ში შეიცვალა ტრენდი - შეიცვალა დამოკიდებულება საქართველოში არსებული სიტუაციის მიმართ.

აღვნიშნავ მომხდარის მიზეზებს, ისინი რამდენიმეა და მათგან მთავარი - თურქული ფაქტორია.

   თურქეთის რესპუბლიკის ამბიციური პრეზიდენტი რეჯეპ ტაიერდოღანი უკმაყოფილოა იმით, რომ თურქეთი მუდმივად ირგებს მეორეხარისხოვან როლებს მსოფლიო დღის წესრიგში, ამიტომ, სამხედრო მოქმედებებითა და სკანდალური განცხადებებით აშშ-ისა და ევროკავშირის მიმართ, რომლებსაც, როგორც წესი, ”ავიწყდებათ” თურქეთი, ის გამუდმივად აბრუნებს მას ყურადღების ცენტრში. თურქეთს ხშირად ანგარიშს არ უწევენ გლობალური პრობლემების გადაჭრისას, რაც ხელს უშლის უყურადღებობით გულმოსულ ერდოღანს ტოლივით ესაუბროს აშშ-ის პრეზიდენტსა და ევროკავშირის ლიდერებს, რომლებიც არ იღებენ თურქეთს ევროკავშირში, როგორც შეუთავსებელს დემოკრატიის დასავლურ სტანდარტებთან.

   გარდა ამისა, თავად ერდოღანის რეიტინგი, როგორც ეს 2018 წლის ბოლო საპრეზიდენტო და საპარლამენტო არჩევნებმა აჩვენა, სტაბილურად ეცემა თურქეთის ეკონომიკასთან ერთად, რომლის ვარდნის პროვოცირებაც მოახდინა ჯერჯერობით მოუთოკავმა კორონავირუსის ეპიდემიამ.

   ამიტომ, ერდოღანმა გადაწყვიტა იმოქმედოს პრინციპით "სადაც წვრილია - იქ გაწყდეს“ - იქცეს სამხრეთ კავკასიის ზედამხედველდ, მთავარ რეგიონულ მოთამაშედ, და უკვე კავკასიისა და შავი ზღვის მეფის პოზიციიდან საუბროს აშშ-პრეზიდენტსა და ევროპის ლიდერებ. ზუსტად ამისათვის იყო პროვოცირებული მიმდინარე წლის ივლისში სამხედრო დაპირისპირება აზერბაიჯანელებსა და სომხებს შორის, რათა თურქეთი ჩარეულიყო კონფლიქტში აზერბაიჯანის მხარეზე და მთლიანად თავის კონტროლქვეშ მოექცია აზერბაიჯანი. და ამის მოტივირება მოეხდინა „კეთილი“ ზრახვებით - დაეცვა თურქეთის მონათესავე აზერბაიჯანული ხალხი!

   რაც შეეხება რეგიონის მეორე ქვეყანას, საქართველოს ეკონომიკური ექსპანსიიდან -სამხედრო ექსპანსიამდე რთული ამოცანა როდია, მით უმეტეს, როცა ახალი სარკინიგზო მაგისტრალით ყარსიდან ბაქომდე იარაღითა და ასკერებით მატარებელი გადაადგილდება! ზრახვები კვლავ ძალიან „კეთილია“ - აზერბაიჯანიდან, საქართველოს გავლით, თურქეთში და იქიდან ევროპაში, საბრძოლო ზონაში გამავალი მაგისტრალური მილსადენების დაცვა სომხური ავიაციისა და არტილერიისგან. მით უმეტეს, რომ თურქეთზე უფრო ახლო მდებარე ნატოს წევრი - ქვეყანა საქართველოსთვის არ არსებობს, ის ესაზღვრება აჭარას, რომელიც, ყარსის ხელშეკრულების თანახმად, შეიძლება მალე მიეკუთვნოს თურქეთს (იხ. ბათუმ-კალე, რომელიც უკვე დატანილია თურქეთის რუქებზე თურქეთის ფარგლებში).

   ამიტომ, ვაშინგტონში დაფიქრდნენ - „ჰოპლა, თურქეთის პრეზიდენტი, საქართველოს პრეზიდენტი როდია, ხოლო ავღანეთში ამერიკული ბაზების დამცველი ქართული ბატალიონები არ გახლავთ უზარმაზარი თურქული არმია, რომელზე ძლიერიც არათუ რეგიონში, მის ფარგლებს მიღმაც სანთლით საძებარია! მაშ ეგებ ჯობდეს შევინარჩუნოთ ცალ-ცალკე ურთიერთობა ყველა კავკასიელ მოთამაშესთან - აზერბაიჯანის, საქართველოს, რუსეთის და სომხეთის პრეზიდენტებთან, ვიდრე თურქეთის მხოლოდ ერთ პრეზიდენტთან?! ახლა შესაძლებელია მათ შორის ლავირება, და სამხრეთ კავკასიაში გავლენის შენარჩუნება ქართული პლაცდარმის მევეობით (ამერიკამ ვერ შეძლო სომხეთისა და აზერბაიჯანის „ინტეგრირება“- სომხეთს რუსეთი არ თმობს, აზერბაიჯანს - თურქეთი), და თუ ერდოღანი საქართველოსაც ამოიღლიავებს, მაშინ საქმის დაჭერა მხოლოდ მასთან მოგვიწევს და თავს ვერ დავდებთ, რომ ის საქართველოს აშშ-ს გაუყოფს! მაშ, ეგებ ჯობდეს საქმე ისევ დავიჭიროთ დამყოლ პუტინთან, რომელსაც არ აქვს ტერიტორიული პრეტენზია საქართველოს მიმართ, და გავაგრძელოთ თანამშრომლობა აშშ-ს მთლიანად ერთგულ ქართული ოცნების” მთავრობასთან? მით უფრო, რომ ქართული ოპოზიციისგან "ოცნების" ალტერნატიული ერთიანი პოლიტიკური ძალის შექმნა ვერ მოხერხდა, ხოლო რუსეთი - ყარსის ხელშეკრულებიერთადერთი გარანტია, რომ თურქეთი არ მოახდენს საქართველოს, როგორც მინიმუმ, მისი ნაწილის ოკუპაციას!“, - ლოგიკურად გადაწყვიტეს ვაშინგტონში.

   აი მთავარი ფაქტორი, რომლითაც წამყვანმა ამერიკულმა ინსტიტუტმა აღიარა, რომ დასავლეთის ყველა მცდელობისა, გრანტებში და კრედიტებში მილიარდობით დახარჯული დოლარის, აფხაზეთსა და სამაჩაბლოში ომების მიუხედავად, ქართველხალხმაინც იხრება რუსეთთან კეთილმეზობლობისკენ, რომლის ხარჯზეც ის ცხოვრობ (იქიდან ინვესტორები, ფულადი გზავნილები, ტურისტები, აქედან - ქართული ექსპორტი რუსეთის ბაზარზე)".

   დანარჩენმიზეზების შესახებ, ომლებმაც გავლენა მოახდინეს აშშ-ის ახალ გადაწყვეტილებაზე - გაიყოს საქართველო რუსეთთან, და არა თურქეთთან - წაიკითხეთ და მოისმინეთ ხიდირბეგიშვილის ინტერვიუში Sputnikთან და საქინფორმის პუბლიკაციებში.

2020 წლის 17 აგვისტო
საქართველო, თბილისი