საქართველო, 29 იანვარი, საქინფორმი.

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმინდისა სულისათა

ჩვენთან არს ღმერთი!

ყველას გილოცავთ ამ დიდებულ, ჩვენს ეროვნულ დღესასწაულს - ნინოობას. წმინდა ნინოს ლოცვა გეწეოდეთ თქვენ და სრულიად საქართველოს.

ეხლა მახსენდება ჩემი აფხაზეთში ყოფნის დრო. აფხაზეთის უდაბნოში მოღვაწეობდნენ ადამიანები, სასულიერო პირები, რომლებიც ხშირად ჩამოდიოდნენ ქალაქში და მიყვებოდნენ თავისი ცხოვრების შესახებ. ერთ მონოზონს ჰქონდა ჩვენება: წმინდა ნინო გამოეცხადა და უთხრა, რომ მე დავდივარ მთელს საქართველოში და ვქადაგებ სახარებასო.

ღვთის მადლით ეს დღესაც გრძელდება. წმინდა ნინო არ ტოვებს საქართველოს...

ასევე მინდა გავიხსენო ჩემი ოჯახი. სახლში გვქონდა დიდი კუთხე ხატების, აუცილებლად იყო სამი ხატი, საქართველოს დიდების, ყოვლადწმინდა სამების და წმინდა ნინოს ხატი, ასევე სხვა ხატები.

მე მყავდა უფროსი ძმა - თეიმურაზი და ახალგაზრდა გარდაიცვალა, 28 წლისა, ის გამომეცხადა და მე ვკითხე, ხომ ლოცულობ-მეთქი ჩემთვის?

- რა თქმა უნდა ვლოცულობო, და ეს ხალხიო, მიჩვენა საქართველოს დიდების ხატზე, ეს ხალხიო, ყველა ლოცულობს შენთვისო.

დიდება უფალს და მადლობა უფალს ამ დიდი წყალობისათვის, წმინდა ნინო არის ჩვენი კაპადოკიელი მფარველი. საოცარია, ასეთი ნორჩი, ასეთი ახალგაზრდა ქალიშვილი როგორ წამოვიდა შორეულ ქვეყანაში, მაგრამ უნდა გვახსოვდეს, რომ ყველაფერი ხდება ღვთით, ღვთის ლოცვა-კურთხევით. და ეს ჩემი ძმა, თეიმურაზი, როცა გახდა მძიმედ ავად, მე ვიყავი მერვე კლასში. ერთხელ შევედი იმ ოთახში, სადაც იწვა და მე მეუბნება:

– ირაკლი, მოდი აქაო (ირაკლი მერქვა ერში), შეხედე, ვინ მოიდაო ჩვენთანო.

– ვინა მეთქი?

– წმინდა ნინოო.

ინებოს ღმერთმა, ჩვენც ღირსნი გავხდეთ წმინდა ნინოს მობრძანებისა.

შეგეწიოთ წმინდა ნინოს ლოცვა-კურთხევა.

ჩვენთან არს ღმერთი.