არნო ხიდირბეგიშვილი: „პრეზიდენტი თადარიგში“ - რა მიზნით აგრძელებს დასავლეთი სააკაშვილის ჰეროიზაციას საქართველოში

რედაქტორისგან

მოდური ტერმინი „კოლექტიური დასავლეთი“, დაე ძლივს, მაგრამ მაინც აერთიანებს აშშ-სა და ევროკავშირს ერთ ალიანსში, ერთიანი უსაფრთხოების სისტემითა და ექსკლუზიური დემოკრატიით - ნატოში. თუ ნატო ჩაერევა უკრაინასა და რუსეთს შორის მომწიფებულ სამხედრო კონფლიქტში, ეს აუცილებლად აისახება საქართველოზე. ნაკლებ სავარაუდოა, რომ საქართველო გულგრილი დარჩეს ჩრდილო-დასავლეთის ფრონტზე განვითარებული მოვლენებისადმი, უკრაინასთან სტრატეგიული პარტნიორობის ვალდებულებებიდან გამომდინარე - როგორც მოკავშირე "ასოცირებულ ტრიოში" და "ყირიმის პლატფორმაში". მინიმუმ - საქართველო უკრაინას სამედიცინო დახმარებას გაუწევს მედიკამენტებით და დაჭრილებს სამკურნალოდ და სარეაბილიტაციოდ გორის სამხედრო ჰოსპიტალსა და წეროვანის სარეაბილიტაციო ცენტრში გადაიყვანს, როგორც ეს უკვე მოხდა დონბასში საომარი მოქმედებების დროს. უცნობია გაიხსნება თუ არა საქართველოში მეორე - სამხრეთ-აღმოსავლეთის ფრონტი რუსეთსა და ნატოს შორის, ეს დამოკიდებულია იმაზე, თუ რას მოიმოქმედებს ნატო შავ ზღვაში. თუმცა, არა მხოლოდ - 2008 წლის აგვისტოს გაკვეთილების გათვალისწინებით, ამჯერად რუსეთი აუცილებლად შეეცდება ამავდროულად დაასრულოს მის აღმოსავლეთ საზღვრებთან ნატოს გაფართოების დაუსრულებელი საკითხი არა მხოლოდ უკრაინაში, არამედ საქართველოშიც.

თურქეთის პოზიცია ცნობილია - ის მხარს უჭერს ალიანსის გაფართოებას, "ნატოს ღია კარის პოლიტიკას", მხარს უჭერს საქართველოსა და უკრაინის მისწრაფებებს ნატოში გაწევრებისკენ, ამ კონფლიქტში საკუთარი მოგების იმედით, როგორც ეს 2019 წელს სირიაში მოხდა, რუსეთის ფედერაციის შეიარაღებული ძალების მიერ ისლამური სახელმწიფოს (ISIS) განადგურების შემდეგ. თუ სირიის ჩრდილოეთით თურქეთმა დაიკავა სასაზღვრო ტერიტორია, შექმნა ე.წ. უსაფრთხოების ბუფერული ზონა თურქეთის შეიარაღებული ძალების მიერ განხორციელებული ოპერაციის "მშვიდობის წყაროს" შედეგად, მაშინ საქართველოში თურქეთს შეუძლია დაიკავოს ისედაც თურქეთის გავლენის ქვეშ მყოფი მოსაზღვრე აჭარა, რომელიც მან 1921 წელს საქართველოს დაუთმო ყარსის ხელშეკრულებით, რომელმაც დღეს ყოველგვარი მნიშვნელობა დაკარგა და რომელიც РСФСР-ის, ანუ რუსეთის გარანტიით დაიდო იმავე წლის მოსკოვის ხელშეკრულების აღსასრულებლად. (მსგავსი რამ მოხდა 1945 წელს, როდესაც СССР -მა გადამწყვეტი როლი ითამაშა მსოფლიოს ფაშიზმისგან ხსნაში, ხოლო გერმანია სექტორებად დაისაკუთრა ყველა მოკავშირემ).

დასავლეთის პოზიცია: მხოლოდ საქართველო, უკრაინა - და ნატო წყვეტენ ჩრდილოატლანტიკურ ალიანსში გაწევრების საკითხს, მესამე მხარეს - რუსეთს - არ აქვს ჩარევის უფლება; ნატოს გაფართოება არ არის მიმართული რუსეთის წინააღმდეგ, მაგრამ უსაფრთხოების იურიდიულად სავალდებულო გარანტიები მხოლოდ ნატოს წევრებს წარედგინებათ.

რუსეთის პოზიცია: კოლექტიურმა დასავლეთმა (ბეიკერი, ბუში, გენშერი, კოლი, გეითსი, მიტერანი, ტეტჩერი, ჰერდი, მეიჯორი, ვერნერი) დაარღვია უსაფრთხოების გარანტიები - ზეპირი დაპირება, "ერთი მტკაველითაც არ გააფართოოს ნატო აღმოსავლეთისკენ", რომელიც სსრკ-ს ხელმძღვანელობას (გორბაჩიოვს) 1989-1991 წლებში გერმანიის გაერთიანების პროცესში მისცა, რაც სსრკ-ს საგარეო საქმეთა მინისტრ შევარდნაძეს წერილობით არ დაუფიქსირებია; 2008 წელს ნატოს ბუქარესტის სამიტის გადაწყვეტილება - რომ საქართველო და უკრაინა გახდებიან ალიანსის წევრები - ნაღმია ევროპის უსაფრთხოების საფუძველში; დასავლეთი, უკრაინა და საქართველო არღვევენ ყველას მიერ ხელმოწერილ ვალდებულებას უსაფრთხოების განუყოფლობის შესახებ - რომ საკუთარი უსაფრთხოების უზრუნველყოფა დაუშვებელია სხვისი უსაფრთხოების ხარჯზე; საქართველოსა და უკრაინაში ნატოს რაკეტების განლაგება რუსეთისთვის „წითელი ხაზია“.

28-29 სექტემბრის ღამეს სააკაშვილის საქართველოში შეღწევა არ იყო შემთხვევითი და არც მისი პირადი ინიციატივა - მოვლენების განვითარების სამხედრო სცენარის შემთხვევაში და შესაძლოა მანამდეც, კოლექტიური დასავლეთისთვის გარდამტეხ მომენტში შესაძლოა საჭირო აღმოჩნდეს სააკაშვილის დისკრედიტირებული არაადეკვატური პოლიტიკური ფიგურა. კოლექტიური დასავლეთი არასოდეს ინახავს "ყველა კვერცხს ერთ კალათაში" და, საქართველოსა და უკრაინაში უკეთესის არარსებობის პირობებში, "კვერცხი მეორე კალათაში" - მიხეილ სააკაშვილია, "სათადარიგო პრეზიდენტი"! ტყუილად როდი აღნიშნავენ გამუდმებით აშშ-სა და ევროკავშირის ელჩები საქართველოში, რომ მათთვის უაღრესად მნიშვნელოვანია პოლიტიკური „მრავალფეროვნების“ ხილვა საქართველოში (როგორც ლგბტ დროშაზე), თანაც - ყველგან: პარლამენტში, სასამართლოში, მთავრობაში. უცნობია, მოახერხებს თუ არა რინატ ახმეტოვი ზელენსკის შეცვლას უკრაინაში და სურს თუ არა სააკაშვილის იქ დაბრუნება, მაგრამ საქართველოში სააკაშვილის „ხეროიზაცია“ გრძელდება, ცხადია, არა კოლექტიური დასავლეთის მონაწილეობის გარეშე. თუ უკრაინასა და რუსეთს შორის სამხედრო კონფლიქტის შემთხვევაში „ქართული ოცნების“ ხელისუფლება უეცრად უარს იტყვის ნატოსთვის საქართველოს ტერიტორიის დათმობაზე (კერძოდ - ფოთისა და ბათუმის საზღვაო პორტებისა და ვაზიანის სახმელეთო ბაზის თავისი აეროდრომით), მაშინ კოლექტიურ დასავლეთს შეუძლია ხელი შეუწყოს სააკაშვილისა და „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის“ ხელისუფლებაში დაბრუნებას, რომელიც დიდი ხანია ღიად ითხოვს საქართველოში ნატო-სა და აშშ-ს სამხედრო - როგორც საზღვაო, ისე სახმელეთო ბაზების განთავსებას. მთავარი ქართული ოპოზიციის აზრით, მხოლოდ ერთობლივი ცენტრები და წვრთნები რუსული ოკუპაციის პირობებში აშკარად არ არის საკმარისი.

ხეროიზაცია ქართულ სასამართლოში

საუკუნის პროცესის მოწყობის - ბარიერთან სააკაშვილის მომწყვდევის ნაცვლად, რაც ელემენტარულია მასალების მოცულობის გათვალისწინებით, სააკაშვილმა თავად მოუწყო საუკუნის პროცესი ხელაუფლებას! აქ სააკაშვილს საბჭოთა მრავალმხრივი რუსულენოვანი განათლება დაეხმარა, ხოლო ქართული და დასავლურ დიპლომიანი ბრალდების მხარე და მოსამართლეები პირში წყალჩაგუბებული სხედან და მოჯადოებულებივით უსმენენ კერპის, გურუს, ბელადის საათნახევრიან გამოსვლებს - თუ როგორ შექმნა მან ქართული სახელმწიფო და რა რეფორმების გატარებას აპირებს საქართველოსა და უკრაინაში! თითქოსდა საკმარისია სააკაშვილმა ბრძანება გასცეს - და ისინი თავად ჩაუცვივდებიან ხახაში, როგორც მაიმუნები - პითონს! პროკურორები, იმის ნაცვლად, რომ მთელ მსოფლიოს აჩვენონ ბოლოსდაბოლოს გალიაში გამომწყვდეული ურჩხულ - მოითხოვონ სასამართლო დარბაზში ეკრანი, რომელზედაც უჩვენებენ წამების, აბუჩად აგდებისა და მკვლელობის საშინელ კადრებს, 7 ნოემბრისა და 26 მაისის სადამსჯელო ოპერაციებს, ტელევიზიების დარბევებს, 08.08.08 ავანტიურის კადრებს, იმის ნაცვლად, რომ ამხილონ სააკაშვილის პიარ-კონსტრუქციები, მისი დანაშაულებრივი არსი და დემაგოგიური გამოსვლები, გამოიჭირონ სააკაშვილი ყოველ ტყუილზე, გააპროტესტონ და მოითხოვონ საქმის არსებითი განხილვა! - დაჰიპნოზებული პროკურორები სააკაშვილს სექტანტებივით უსმენენ. ნუთუ არ წაუკითხავთ ცნობილი ბრალმდებლების გამოსვლები, არ უნახავთ ფილმები, როგორ აფეთქებდა დარბაზს პროცესზე პროკურორების გამოსვლები?! თუ პროკურორებმა დაივიწყეს საკუთარი მამაკაცური და პროფესიული ღირსება, სასამართლოში ისინი წარმოადგენენ ხალხს და ვალდებულნი არიან შეასრულონ ქართველი ხალხის მიერ მათთვის მინიჭებული უფლებამოსილება - ხალხის მტრების, მავნებლების დადანაშაულება!

მაშ, რასთან გვაქვს საქმე - არაპროფესიონალიზმთან, არაუმეტეს ნოტარიუსის კვალიფიკაციასთან? ან, რაც უფრო სავარაუდოა, კოლექტიური დასავლეთის მითითებებთან - არ მოახდინონ ზეწოლა სააკაშვილზე, დაუთმონ მას თავისუფალი ტრიბუნა, რათა გააგრძელოს შოუ ღარიბებისთვის, რათა ხალხის ყურადღება გადაიტანოს პანდემიისგან, ინფლაციისგან და რუსეთთან სავარაუდო ომისგან, გააჭიანურონ დრო და ... გაამართლონ სააკაშვილი, რადგან „სააკაშვილი, რა თქმა უნდა, ნაძირალაა, მაგრამ ის ჩვენი ნაძირალაა, დასავლური, ხოლო დემოკრატიის შუქურა გისოსებს მიღმა არ უნდა იჯდეს!“.

ხეროიზაცია ქართულ მედიაში

სულ მცირე ოთხი ტელეკომპანია - „მთავარი არხი“, „პირველი“, „ფორმულა“, „კავკასია“ - და Facebook-ის ქართული კონტენტი სააკაშვილის ქალების, ეგზალტირებული ფანატების - გრიგოლია-დეკანოსიძე-ადეიშვილი-გოცირიძე-ხერხეულიძე-კილაძე-ჯანგიროვა-მიშველაძე-ჩარკვიანი-სარიშვილი-ბოკუჩავა-კინწურაშვილი-გვარამია-კლიმაქსაშვილისა და სააკაშვილის კორუმპირებული ბიჭების - მელია-გოგორიშვილი-ბარამიძე-მაჭავარიანი-კირკიტაძე-გაბაშვილი-უგულავა-ოქრიაშვილი-ნაყოფია-ქუთელია-ბოზისშვილის სრულ განკარგულებაშია, რომელთაგან თითოეულზეც მიშას კომპრომატი - სექსუალური ხასიათის აუდიო და ვიდეო ფაილები აქვს.

საპასუხოდ კი ჩვენ ვაკვირდებით როგორ უპირისპირებენ ამ მძვინვარე პროპაგანდას ვითომდა პროსამთავრობო ტელეკომპანია „იმედის“ უმწეო „მემატიანე“ მამრაძის - მხდალის, მატყუარასა და აგენტის, ეთერს, რომელსაც პარლამენტში თავში ურტყამდნენ, მას კი ხურდის დაბრუნებისაც ეშინოდა! სახელმწიფო კანცელარიის ყოფილი ხელმძღვანელი (1995-2008 წ.წ.) შევარდნაძის ერთადერთი ჩინოვნიკია, რომელიც სააკაშვილმა, 2003 წელს, ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ, „რატომღაც“ თანამდებობაზე დატოვა, მამრაძე ტელეეკრანიდან გვიყვება სხვის პუბლიკაციებს, როგორც საკუთარ ექსკლუზიურ სკანდალურ ინფორმაციას, ცრუობს, თითქოს მას ეთათბირებოდნენ აშშ-ის ელჩი, პრემიერი ჟვანია, პარლამენტის თავმჯდომარე ბურჯანაძე და თვით პრეზიდენტი სააკაშვილი! ჰყვება, თუ როგორ მოისმინა სააკაშვილისა და მისი ახლო გარემოცვის საუბრები, მოიპოვა სრულიად საიდუმლო ინფორმაცია და „ფარულად გაიქცა მის შესატყობინებლად“ ბურჯანაძეს, ჟვანიას, აშშ-ის ელჩსა და სხვებთან - თუ რა დანაშაულებრივ ბრძანებებს გასცემს „საბოლოოდ ჭკუიდან შეშლილი სააკაშვილი“. მაგრამ მამრაძე პროტესტს არ გამოთქვამდა, როგორც ყველა წესიერი ადამიანი და განაგრძობდა მუშაობას სააკაშვილთან "როგორც ლენინგრადში გადაბირებული კგბ-ს აგენტი, ინფორმაციის მოსაპოვებლად და სააკაშვილის სათვალთვალებლად", დარწმუნებული არიან თბილისში. დავძენ - ამის შესახებ სააკაშვილმა იცოდა საკუთარი ბიძისგან, კგბ-ს პოლკოვნიკი ალასანიასგან, მაგრამ თავადაც აკმაყოფილებდა საქმის ამგვარი ვითარება: მამრაძე რომ გაეთავისუფლებინა, რუსები სხვას გადაიბირებდნენ, რაც შეიძლება ვერც გაეგო!

რუსი ჟურნალისტები კი ქართული არ იციან, ამიტომ მამრაძე მათი ხშირი რესპონდენტია, როგორც "ექსპერტი", დამსახურებული პრორუსული ექს-მაღალჩინოსანი ქართველი, რომელიც მათ "ექსკლუზიურ ანალიზს" უზიარებს! რუსუ ჟურნალისტები არ იციან, რომ პარალელურად, მამრაძე ქართულ ტელევიზიაში ამხელდა "რუს ოკუპანტებსა და პუტინს, რომელიც პირადად აძლევდა მითითებებს კრემლის აგენტს - სააკაშვილს"! „პირადად ჩემთვის სააკაშვილს სიკეთის გარდა არაფერი გაუკეთებია!“ - ამავდროულად აღიარებდა უმაღლესი კატეგორიის წვდომის მქონე მამრაძე, რომელიც სააკაშვილს „მადლიერების ნიშნად“ ყოველ ფეხის ნაბიჯზე ღალატობდა და, როგორც საჯარო მოხელე, სჩადიოდა უმძიმეს სამსახურებრივ დანაშაულს - ჯაშუშობასა და სახელმწიფო საიდუმლოების გამჟღავნებას!

იბადება კითხვა: როცა ხელისუფლებას მამრაძის მსგავსი ადამიანები იცავენ, ეს მისთვის სასარგებლოა თუ მავნე? და რატომ აკეთებს ამას ხელისუფლების ერთადერთი ტელერუპორი, პატარკაციშვილის ყოფილი ტელეკომპანია „იმედი“? სისულელის გამო, თუ განზრახ, დასავლეთის მითითებებით? არ ვიცი, მხოლოდ ის ვიცი, რომ განსასჯელის სკამზე მყოფი არც ერთი ადამიანი, რაც უნდა „ხეროსი“ იყოს, არ იქცევა ისე თავხედურად და თავდაჯერებულად, როგორც სააკაშვილი, თუ არ აქვს „რკინის“ გარანტიები, რომ გათავისუფლდება და მიიღებს „პრიზს“! მუდმივი პროტესტისა და სამოქალაქო დაპირისპირების პირობებში, ხელისუფლებას, რომელმაც სააკაშვილის გამო იძულებით დახურა გორის ცენტრალური სამხედრო ჰოსპიტალი, რესურსი არ აქვს და არც აპირებს საქართველოში მის დიდხანს გაჩერებას - სხვა შემთხვევაში აკრძალავდა მაინც “HEROS“-ა სააკაშვილის სასამართლო პროცესის პირდაპირ ტრანსლაციას, რომელმაც მას პოპულარობა შეჰმატა! "ჩინგიზ ხანის შთამომავალი" მამრაძე აცხადებს, რომ სააკაშვილს აქვს "რკინის" გარანტიები პუტინისგან, რომელმაც მას უკრაინის მოქალაქეობა დაუბრუნა, მე კი ვფიქრობ, რომ სააკაშვილს კოლექტიური დასავლეთის მხარდაჭერის იმედი აქვს, რომლის ახალი პროექტის ნაწილიც თავად არის.

მაგრამ სააკაშვილმა „ყოველი შემთხვევისთვის“ დაიწყო შეშლილობის სიმულირება, თუკი მისი ფსიქოპათოლოგიური სინდრომი მართლაც არ გამწვავებულა. გახსოვთ, როგორ ჩაწერა სააკაშვილმა არაჟნიან კონტეინერში ვიდეო „ყოველი შემთხვევისთვის“ - „მომიტაცესო“?! როგორც სააკაშვილის დედა მოწმობს, უკრაინაში მის მიერ მოხმარებული ფსიქოტროპული პრეპარატი უკვე აღარ შველის, ხოლო ქართველი ექიმების მიერ დანიშნულმა მედიკამენტებმა მდგომარეობა გაუუარესა. ასე რომ, ნატო ხელიდან გაუშვებს უკრაინას და საქმე ისევ „დებალცევოს ქვაბით“ დასრულდება, ანდა კიევს ჭკუა ეყოფა, არ გაიმეოროს სააკაშვილის 2008 წლის აგვისტოს ავანტიურა - ამ შემთხვევაში არ აქვს მნიშვნელობა, სააკაშვილს ექნება შანსი უკრაინაში, ან შორეულ უცხოეთში იქნეს ექსტრადირებული, როგორც შიზოფრენიკი, რომელსაც მაღალი კლასის და ვიწრო პროფილის კლინიკაში მკურნალობა ესაჭიროება.